HƏLLEDİCİ₂

sif. xüs. Başqa maddəni içərisində həll edən, əridən. Kolbanı cizgiyə qədər həlledici maye ilə dəqiq surətdə doldurduqdan sonra cizgidən yuxarıda qalan damcıları süzgəc kağızı ilə qurudurlar. “Miqdari kimyəvi analiz”.
// is. Başqa maddəni öz içərisində həll edən, əridən maddə. Bu maddələr bərk və maye halda, bəzən də onların suda (və ya başqa həlledicilərdə) məhlulu şəklində tətbiq edilir. “Qeyri-üzvi kimyadan təcrübə məşğələləri”.
HƏLLEDİCİ₁
HƏLLƏM-QƏLLƏM

Digər lüğətlərdə