HƏQARƏT

[ ər. ]
1. is. Hörmətsizlik, sayğısızlıq, alçaqlıq, təhqir; alçaldıcı, heysiyyətə, mənliyə toxunan hərəkət, söz və s.
Xan buyuran qulluqlarda qaim ol; Gör düşmənə nə həqarət eylərsən. M.V.Vidadi.

2. Həqarətlə şəklində zərf – alçaq nəzərlə, yuxarıdan-aşağı, saymazyana, nifrətlə.
Nə baxmaqdır mənə, ay müddəi, çeşmihəqarətlə? S.Ə.Şirvani.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HƏQARƏT həqarət bax hörmətsizlik
  • HƏQARƏT təhqir — hörmətsizlik

Etimologiya

  • HƏQARƏT Ərəbcə təhqir sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
HƏKKAKLIQ
HƏQİQƏT

Digər lüğətlərdə

запыта́ть импровизо́ванный льносе́ющий передира́ть подмёрзнуть подсыпа́ние я́мина безли́чный коллективи́стский неприли́чный неувяда́емый о́бморок приуныва́ть прокути́ться разу́чивать репресси́роваться суро́веть трудоёмкость Asshur hormonic non-use oblique angled ski touring snowball yird