İCAZƏ(T)
ə. izn, rüsxət.
is. [ər.] 1. İzin, rüsxət, ixtiyar. İcazə almaq. İcazə istəmək. İcazə vermək. – Kargüzar qardaşına toy eləmək üçün icazə alıb, kəndə getmişdi
Tam oxu »сущ. разрешение: 1. право на совершение чего-л. İcazə almaq получить разрешение, icazə istəmək просить разрешения 2
Tam oxu »i. permission, permit; ~ vermək 1) to allow (d.+to inf.), to permit (i.+to inf.); to give* permission; bir kəsə getməyə ~ vermək to allow / to permit
Tam oxu »Ərəb mənşəlidir, caiz sözü ilə eyni kökə malikdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »şirkətin səhmlərinin birjada qəbul edilməsi faktı, səhmlərin kursunun müəyyən edilməsidir, bundan sonra birjada səhmlərin qiymətləndirilməsindən başla
Tam oxu »