Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • İFA

    İFA’ ə. yerinə yetirmə, icra etmə

    Tam oxu »
  • İFADƏ

    İFADƏ(T) ə. 1) anlatma, söyləmə, bəyan etmə; 2) sorğu-sual, istintaq yolu ilə alınan cavab, məlumat; 3) əda satma, əda göstərmə; əda; 4) ibarə; 5) üsl

    Tam oxu »
  • İFADƏT

    İFADƏ(T) ə. 1) anlatma, söyləmə, bəyan etmə; 2) sorğu-sual, istintaq yolu ilə alınan cavab, məlumat; 3) əda satma, əda göstərmə; əda; 4) ibarə; 5) üsl

    Tam oxu »
  • İFAQƏ

    İFAQƏ(T) ə. 1) səhhəti düzəlmə; sağalma, yaxşılaşma; 2) sərxoşluqdan və ya bayılmaqdan ayılma

    Tam oxu »
  • İFAQƏT

    İFAQƏ(T) ə. 1) səhhəti düzəlmə; sağalma, yaxşılaşma; 2) sərxoşluqdan və ya bayılmaqdan ayılma

    Tam oxu »
  • İFATƏ

    ə. əldən çıxarma, puç etmə, yox etmə

    Tam oxu »
  • İFAZƏ

    ə. dol(dur)ma, daş(dır)ma

    Tam oxu »
  • İFFƏT

    ə. 1) namus, irs; 2) mənəvi təmizlik, əxlaqı saflıq; 3) hər cür pis işlərdən çəkinmə

    Tam oxu »
  • İFFƏTPƏRVƏR

    ə. və f. iffətli, namuslu

    Tam oxu »
  • İFHAM

    ə. 1) anlama, başa düşmə, dərk etmə; 2) ağzını bağlama

    Tam oxu »
  • İFLAH

    ə. həll edib yaxşılaşdırma

    Tam oxu »
  • İFLAS

    ə. 1) sınıq çıxma, müflis olma; 2) m. puça çıxma; əsassızlıq

    Tam oxu »
  • İFLİC

    ə. bədənin müəyyən üzvünün quruyub normal fəaliyyətdən qalması

    Tam oxu »
  • İFLİCZƏDƏ

    ə. və f. iflic xəstəliytnə tutulmuş

    Tam oxu »
  • İFNA

    İFNA’ ə. yox etmə, puç etmə, məhv etmə, tələf etmə

    Tam oxu »
  • İFRAD

    ə. 1) tək qoyma, təkləmə; 2) dilçilikdə: sözün kəmiyyətcə təkdə işlədilməsi

    Tam oxu »
  • İFRAĞ

    ə. 1) qəlibə tökmə; metalı və s. əridib qəlibə axıtma; 2) bir şəklə salma; formalaşdırma; 3) qaydaya salma

    Tam oxu »
  • İFRAT

    ə. 1) mübaliğə, şişirtmə; 2) israf, hədd-hüdud bilməmə, hədd-hesabı olmama

    Tam oxu »
  • İFRATÜ TƏFRİT

    ə. hədsiz-hesabsız, çox

    Tam oxu »
  • İFRAZ

    ə. 1) ayırma; 2) axma, sızma; 3) bax ifrazat

    Tam oxu »
  • İFRAZAT

    ə. «ifraz» c. t. bədənin müəyyən üzvlərindən maddələrin çıxması

    Tam oxu »
  • İFRİT

    ə. cin, damdabaca

    Tam oxu »
  • İFRİTƏ

    ə. 1) ifrit qadın; 2) küpəgirən qarı, cadugər qadın; 3) m. çirkin; xasiyyəti pis (əsasən qadın haqqında)

    Tam oxu »
  • İFRİTSİYƏR

    ə. «cin üzlü» m. çirkin, ifritəyə bənzəyən

    Tam oxu »
  • İFRİYYƏT

    ə. hirs, hirslənmə, acıqlanma

    Tam oxu »
  • İFSAD

    ə. 1) bərbad etmə, alt-üst etmə, xarab etmə; 2) fəsad törətmə, fitnə salma, qarışıqlıq salma

    Tam oxu »
  • İFŞA

    İFŞA’ ə. 1) meydana çıxarma, aşkar etmə, faş etmə; 2) yayma, hamıya bildirmə; 3) birisinin iç üzünü, pis cəhətlərini açıb göstərmə

    Tam oxu »
  • İFTA

    İFTA’ ə. fitva vermə, fitva yolu ilə həll etmə

    Tam oxu »
  • İFTAN

    ə. 1) az(dır)ma, yoldan çıx(ar)ma; 2) vəsvəsə

    Tam oxu »
  • İFTAR

    ə. 1) oruc açma // orucu açarkən yeyilən yemək; 2) oruc açma vaxtı, orucluqda günbatan vaxt

    Tam oxu »
  • İFTARİYYƏ

    ə. iftarda yeyilən xörək, çərəz və s

    Tam oxu »
  • İFTİAL

    ə. yalan, uydurma, saxtakarlıq

    Tam oxu »
  • İFTİXAR

    ə. fəxr etmə; öyünmə

    Tam oxu »
  • İFTİXARƏN

    ə. fəxr edərək

    Tam oxu »
  • İFTİKAR

    ə. 1) fikir yürütmə; düşünmə; 2) mülahizə, fikir

    Tam oxu »
  • İFTİQAR

    ə. çox böyük ehtiyac, çox möhtac

    Tam oxu »
  • İFTİRA

    İFTİRA’ ə. böhtan atma, böhtan

    Tam oxu »
  • İFTİRAQ

    ə. 1) ayrılıq, ayrılma, hicran; 2) dağılma, pərakəndə olma, dağınıqlıq

    Tam oxu »
  • İFTİRAS

    ə. parçala(n)ma (vəhşi heyvanlar haqqında)

    Tam oxu »
  • İFTİTAH

    ə. 1) açma, açılış; 2) başlanma, başlanğıc. İftitahi-kəlam sözün əvvəli, söz açma

    Tam oxu »
  • İFTİZAH

    ə. rüsvay olma, biabır olma, biabırçılıq

    Tam oxu »
  • İĞBİRAR

    ə. 1) tozlanma, üzərinə toz qonma; 2) xatirinə dəymə, xatirinə toxunma

    Tam oxu »
  • İĞFAL

    ə. qəflətə salma; aldatma

    Tam oxu »
  • İĞLA

    İĞLA’ ə. bahalan(dır)ma

    Tam oxu »
  • İĞLAQ

    ə. 1) qapa(n)ma, bağla(n)ma; 2) sözü anlaşılmayan şəkildə demə

    Tam oxu »
  • İĞMA

    İĞMA’ ə. bayılma, bayğınlıq

    Tam oxu »
  • İĞMAZ

    İĞMAZ1 ə. 1) böhtan; 2) qeybət. İĞMAZ2 ə. özünü görməməzliyə qoyma, nəyəsə göz yumma

    Tam oxu »
  • İĞNA

    İĞNA’ ə. varlandırma, ehtiyacdan qurtarma

    Tam oxu »
  • İĞRA

    İĞRA’ ə. 1) birini başqasına qarşı qaldırma, təhrik etmə; 2) həvəslən(dir)mə

    Tam oxu »
  • İĞRAQ

    ə. 1) suya batırma; 2) mübaliğə, şişirtmə

    Tam oxu »