İBA’ ə. razı olmama, qəbul etməmə; imtina
İBAD ə. «əbd» c. bəndələr; qullar. İB’AD ə. uzaqlaşdırma, qovma, kənaretmə
ə. 1) sitayiş etmə, pərəstiş etmə; sitayiş, pərəstiş; 2) namaz, dua; 3) qulluq, köləlik
ə. və f. bax ibadətxanə
ə. və f. ibadət yeri; məbəd (məscid, kilsə, senaqoq, monastır və s.)
ə. və f. ibadət edən
ə. Allahın bəndələri
ə. bax ibarət (2-ci və 3-cü mənalarda)
ə. və f. təmtəraqlı ifadələr işlətməyi sevən
ə. və f. boşboğaz, lağlağı
ə. 1) mütəşəkkil, mürəkkəb // düzəldilmiş; 2) ifadə, cümlə; 3) bir neçə söz və ya cümlədən ibarət tərkib; söz, kəlmə
ə. təzim
İBDA’1 ə. ixtira etmə, icad etmə, kəşf etmə; ixtira, icad, kəşf. İBDA’2 ə. yoxdan var etmə, vücuda gətirmə
ə. 1) əvəz etmə, dəyişmə; 2) sözdə səslərin yerdəyişməsi; metateza
ə. «ibrət» c. ibrətlər
İBHAM1 ə. 1) üstüörtülü ifadə etmə; 2) şübhə, güman. İBHAM2 ə. ayağın baş barmağı
İBQA’ ə. 1) daimiləşdirmə, əbədiləşdirmə; 2) olduğu kimi saxlama
ə. yetişdirmə, çatdırma
ə. müraciətnamə // rəsmi məlumat
ə. şeytan
ə. və f. bax ibliskaranə
ə. və f. iblis kimi, şeytan şəklində
ə. 1) oğul; 2) şəxs adları sistemində atanın adının əvvəlinə qoşularaq «ata adı» komponentini yaratmağa xidmət edir və tələffüzdə qoşulduğu addan ayrı
ə. zəmanə övladı, zəmanə adamı
ə. 1) səyyah, yolçu; 2) səfil, sərsəri
ə. bax ibrə
İBRA’ ə. 1) qaytarma; 2) bəraət qazanma; 3) ödəmə, vermə
ə. təkid etmə, israr etmə, xahiş və təkidlə birisini təngə gətirmə; təkid, israr
ə. 1) yəhudi; 2) qədim yəhudi dili
ə. büruzə vermə, üzə çıxarma, aşkara çıxarma
ə. iynə, mil
ə. pis işdən alınan dərs
ə. və f. ibrət verən, ibrət götürməli; ibrətli
ə. və f. ibrət verən; ibrətli
ə. ibrət olaraq; ibrətli
ə. və f. ibrətli
ə. və f. ibrət yeri, ibrət götürülməli yer
ə. və f. ibrət götürməli; ibrətli
ə. iynəsi olan; iynəyə məxsus; tikanlı (bitki haqqında)
ə. 1) aftafa; 2) dar, uzun boğazlı səhəng; kuzə, bardaq; 3) çaydan
ə. və f. sarayda aftafa-ləyən gəzdirən adam
f. ipək sap; ipək parça
ə. xalis qızıl
ə. 1) ləğv etmə, puç etmə, aradan qaldırma; 2) batil (əsassız, qeyri-düzgün) olduğunu sübut etmə
İBTİDA’ ə. 1) başlama; 2) başlanğıc, baş, əvvəl
ə. başlanğıca aid, ən əvvəl olan // ilk, başlanğıc
ə. çətin və təhlükəli bir işə tez təşəbbüs etmə, əl atma
İBTİĞA’ ə. arzu, istək // tələb
ə. fərəh, sevinc, şadlıq
ə. yalvarma, yalvarıb-yaxarma, yalvarış