KÜKRƏMƏK

f. Hirslənərək özündən çıxmaq, bərk qızmaq; coşmaq.
Xüsusən bacısı Xədicə Hacının üstünə kükrəyərək: – Necə, peyğəmbəri, bu nə sözdür? A.Şaiq.
[Bəhlul:] Burda mənim günahım nədir, üstümə bu cür kükrəyirsən? M.Hüseynov.

// məc. mənada. Həddindən artıq qalxmaq, yüksəlmək, qabarmaq.
Qocaman dalğalar hücum edərək; Çıldırıb hıçqırırdı kükrəyərək. H.Cavid.
Gənc bir arslan kimi kükrəyən Aras; Vermiş ətrafına dərin bir həras. M.Müşfiq.
Külək harın bir at kimi kükrəyib vıyıldayır və ananın qəlbini üzürdü. Q.İlkin.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÜKRƏMƏK kükrəmək bax coşmaq 1
  • KÜKRƏMƏK əsəbiləşmək — coşmaq — qızışmaq
  • KÜKRƏMƏK köpükləşmək — qalxmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • KÜKRƏMƏK KÜKRƏMƏK – SAKİTLƏŞMƏK Gizlənmiş, boğulmuş qəzəb yeni qüvvə ilə kükrəməkdə idi (M.İbrahimov); Uşaq bir xeyli ağladıqdan sonra sakitləşdi (“Azərbaycan”
KÜKRƏMƏ
KÜKÜ

Digər lüğətlərdə

взбле́скивание голизна́ корриги́ровать отмобилизова́ть по́ддатень при́вязь умилостивле́ние юзи́ть класть живо́т мать оползти́ побалова́ть побренча́ть пробежа́ться углова́тый хини́н conformational housetrain scuzzy transcendental контрастный неровный рационализатор своенравие торкретировать