KÜLƏKLƏMƏK

f.
1. Külək əsmək, külək olmaq. Hava küləkləyir.
2. Süni surətdə yel, külək yaratmaq. Yelpiklə özünü küləkləmək. Ocağı paltarın ətəyi ilə küləkləmək. Ventilyator küləkləyir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÜLƏKLƏMƏK yelləmək — körükləmək
KÜLƏKLƏMƏ
KÜLƏKLƏNMƏ

Digər lüğətlərdə