KƏMÇİK


1. is. Çatışmayan hissə, parça, şey.
2. sif. Tam olmayan, yarımçıq. Kəmçik ay. Kəmçik parça (ağız-ağıza qatladıqda kənarları bir-birinə düz gəlməyən parça).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KƏMÇİK kəsir — əyər-əskik
KƏMÇƏNƏ
KƏMETİBAR

Digər lüğətlərdə