KEFÇİ

is.sif.
1. Vaxtını kefdə keçirən, kef çəkməyi sevən adam; kefcil.
…Teymur ağa həm məşhur kefçi, həm də nüfuzlu və vurubyıxan cavanlardan idi. M.S.Ordubadi.

2. məc. Öz danışığı, hərəkəti ilə başqalarının kefini açan, başqalarını əyləndirən adam haqqında.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KEFÇİ kefçi bax kefcil
KEFCİLLİK
KEFXANA

Digər lüğətlərdə

зата́кт космополити́ческий купо́нный оска́льзываться про́зелень ра́ут упо́ристо юдофо́б в уще́рб вспо́мнить му́скусный папи́рус светолече́бный со́тничий трехво́стка aethereal bhang bring about government house hardtop inexplicit Pax Romana заклад зардеться приняться