İDA’ ə. öz malının mühafizəsini başqasına tapşırma
ə. say, miqdar, ədəd
ə. davam etdirmə; davam, ard
ə. borc, verəcək
ə. «ədna» c. 1) aşağılar, alçaqlar; 2) yazıqlar, həqirlər; 3) ən yaxınlar; daha yaxınlar
ə. 1) rəhbərlik etmə; 2) ictimai və ya dövlət işlərinə rəhbərlik edən orqan; 3) kontor; 4) üsul, quruluş
ə. və f. idarənin yerləşdiyi yer, idarə
ə. 1) talesizlik, bəxtsizlik; 2) geri çəkilmə; 3) m. çirkin, kifir; 4) m. pinti; 5) m. eybəcər, gülünc
ə. 1) say, ədəd; 2) miqdar, qədər; 3) dəstə, qrup, hissə; 4) möhlət, vaxt; 5) bax iddət
ə. şəriətdə: ərindən boşanmış və ya əri ölmüş qadının təzədən ərə getməsi üçün gözləməli olduğu müəyyən müddət
ə. 1) bir işə qalxma; 2) tələb, istək, dilək; 3) təşəxxüs, lovğalıq; 4) mənəmlik; 5) bir fikrin doğru olub-olmadığını təsdiq etmə
ə. 1) möhtəkirlik məqsədi ilə satmaq üçün şey alıb saxlama; 2) şey toplayıb saxlama
ə. qovuşma, bitişmə, birləşmə
ə. 1) daxil etmə, daxil; 2) xarici ölkələrdən mal gətirmə
ə. bir işi təkrar görmə. İdmani-bədən bədən tərbiyəsi
ə. 1) anlama, qavrama, dərk etmə; 2) yetişmə; 3) anlayış, qavrayış, dərk
ə. «idrak» c. anlayışlar, qavrayışlar
İDRAR1 ə. maddi yardım; təqaüd. İDRAR2 ə. sidik
İFA’ ə. yerinə yetirmə, icra etmə
İFADƏ(T) ə. 1) anlatma, söyləmə, bəyan etmə; 2) sorğu-sual, istintaq yolu ilə alınan cavab, məlumat; 3) əda satma, əda göstərmə; əda; 4) ibarə; 5) üsl
İFAQƏ(T) ə. 1) səhhəti düzəlmə; sağalma, yaxşılaşma; 2) sərxoşluqdan və ya bayılmaqdan ayılma
ə. əldən çıxarma, puç etmə, yox etmə
ə. dol(dur)ma, daş(dır)ma
ə. 1) namus, irs; 2) mənəvi təmizlik, əxlaqı saflıq; 3) hər cür pis işlərdən çəkinmə
ə. və f. iffətli, namuslu
ə. 1) anlama, başa düşmə, dərk etmə; 2) ağzını bağlama
ə. həll edib yaxşılaşdırma
ə. 1) sınıq çıxma, müflis olma; 2) m. puça çıxma; əsassızlıq
ə. bədənin müəyyən üzvünün quruyub normal fəaliyyətdən qalması
ə. və f. iflic xəstəliytnə tutulmuş
İFNA’ ə. yox etmə, puç etmə, məhv etmə, tələf etmə
ə. 1) tək qoyma, təkləmə; 2) dilçilikdə: sözün kəmiyyətcə təkdə işlədilməsi
ə. 1) qəlibə tökmə; metalı və s. əridib qəlibə axıtma; 2) bir şəklə salma; formalaşdırma; 3) qaydaya salma
ə. 1) mübaliğə, şişirtmə; 2) israf, hədd-hüdud bilməmə, hədd-hesabı olmama
ə. hədsiz-hesabsız, çox
ə. 1) ayırma; 2) axma, sızma; 3) bax ifrazat
ə. «ifraz» c. t. bədənin müəyyən üzvlərindən maddələrin çıxması
ə. cin, damdabaca
ə. 1) ifrit qadın; 2) küpəgirən qarı, cadugər qadın; 3) m. çirkin; xasiyyəti pis (əsasən qadın haqqında)
ə. «cin üzlü» m. çirkin, ifritəyə bənzəyən
ə. hirs, hirslənmə, acıqlanma
ə. 1) bərbad etmə, alt-üst etmə, xarab etmə; 2) fəsad törətmə, fitnə salma, qarışıqlıq salma
İFŞA’ ə. 1) meydana çıxarma, aşkar etmə, faş etmə; 2) yayma, hamıya bildirmə; 3) birisinin iç üzünü, pis cəhətlərini açıb göstərmə
İFTA’ ə. fitva vermə, fitva yolu ilə həll etmə
ə. 1) az(dır)ma, yoldan çıx(ar)ma; 2) vəsvəsə
ə. 1) oruc açma // orucu açarkən yeyilən yemək; 2) oruc açma vaxtı, orucluqda günbatan vaxt
ə. iftarda yeyilən xörək, çərəz və s
ə. yalan, uydurma, saxtakarlıq