ə. 1) ən yaxın aləm; bu dünya; 2) kainat; 3) m. çox(lu)
ə. və f. «dünya sahibi» dünya işləri ilə məşğul olub mal-dövlət toplayan adam
ə. və f. dünyanı sevən; həyat düşkünü
ə. dünya və onda olanlar
ə. dünya
ə. dünyaya aid olan, dini olmayan
ə. qutu, mücrü, sandıqça
f. 1) torta, çöküntü, xılt; 2) qədəhin və ya piyalənin dibində qalan şərab; 3) diş daşı (dişi örtən bərk təbəqə)
ə. və f. 1) inci dənəsi; 2) m. əziz, əziz-xələf
f. bax dürdsan
ə. və f. «torta ölçən» m. boş işlə məşğul olan, işindən heç bir nəticə çıxarmayan
f. 1) qədəh və ya piyalənin dibində qalan şərabı içən; 2) m. əyyaş, içki düşkünü
f. torta kimi, xılt kimi, çöküntü kimi olan
ə. və f. bax dürərbar
DÜRƏNG1 f. «iki damar(lı)» 1) mələz, hibrid; 2) qarışıq qanlı. DÜRƏNG2 f. 1) ikirəngli; 2) m. ikiüzlü
ə. «dürr» c. dürlər
ə. və f. bax dürpaş
ə. və f. 1) dürr yağdıran, dürr saçan; 2) m. inci kimi sözlər danışan
ə. və f. dürr bəsləyən, dürr saxlayan
ə. inci, mirvari. Dürri-guş qulaq incisi (yadda saxlanmalı söz); dürri-xoşab «xoşsulu dürr» çox iri mirvari; dürri-nasüftə «deşilməmiş dürr» 1) ərə ge
ə. 1) dürrə aid olan, dürdən olan; 2) m. parlaq, parıldayan
f. ikiüzlü
f. dua, dua-səna
f. yalan
f. ikiüzlülük
ə. «dərs» c. dərslər
f. 1) sağlam; 2) düz, doğru; 3) tamamilə, büsbütün
f. 1) sağlamlıq; 2) düzlük, doğruluq
f. 1) kobud, kələ-kötür; 2) m. sərt, kəskin
f. 1) ikiillik; 2) ikiyaşar, ikiyaşlı
f. ikibaşlı, ikitərəfli
f. 1) hər iki tərəfə; 2) m. iki aləm, iki dünya; dünya və axirət
f. 1) ikili; 2) ikişaxəli, ikibudaqlı
f. bazar ertəsi
f. rəqib
f. düşmən kimi; düşməncəsinə
f. düşmənləri məhv edən, düşmənlərə qalib gələn
f. 1) düşmən kimi, istəyi düşmənin istəyi ilə üst-üstə düşən; 2) uğursuz, taleyi pis, bədbəxt
f. söyüş, söymə
f. çətin, ağır
f. 1) qoşa, iki dənə; 2) bükülü, bükülmüş; 3) ikiqat; 4) m. qıvrım
ə. «dövlət» c. dövlətlər. Düvəli-müəzzəmə böyük dövlətlər
f. ikinci
ə. «deyn» c. borclar, vəzifələr
f. oğru
f. ikidilli, yalançı
E’CAB ə. təəccüblənmə, heyran qalma
E’CAL ə. tələs(dir)mə, qısnama
E’CAZ ə. 1) möcüzə, fövqəladə şey; 2) nitqdə fəsahətli olma; 3) acizləşmə, qüvvətsizləşmə; qocalma
E’CAZAFƏRİN ə. və f. möcüzə yaradan, xariqə göstərən