ə. 1) çətin oxunan, çətin başa düşülən; çətin; 2) özlü, yapışqanlı; 3) m. ədəbsiz, qaba; 4) m. sıx, kəsif
QƏLLAB1 ə. çox dəyişdirən, tanınmaz şəklə salan, qəlibdənqəlibə salan. QƏLLAB2 ə. 1) saxtakar; 2) qəlp iş görən; qəlp pul kəsən
ə. saxtakarlıq
ə. bax qiladə
ə. 1) dərbədər, avara; 2) kefcil, ömrünü meyxanada keçirən; 3) əbədsiz, həyasız; 4) hiyləgər, fırıldaqçı
ə. «qəllə» c. taxıllar
ə. taxıl, arpa-buğda
ə. və f. taxıl anbarı
ə. fırıldaq, hoqqabazlıq, riyakarlıq
ə. hərzə, yava, pis
f. 1) yuvarlanan, diyirlənən // yumru, girdə, dəyirmi; 2) bulanan, batan
f. namussuz, binamus
QƏM ə. qüssə, kədər. QƏM’ ə. sökmə; çəkib çıxarma, dibindən çıxarma
ə. və f. 1) qəm-qüssə yeri, qəmli yer; 2) m. bu dünya
ə. və f. qəmli, hüznlü, kədərli
ə. və f. qəmləndirən, qüssə gətirən; cansıxıcı
ə. və f. qəmi olan; kədərli, qüssəli
ə. və f. qəm görmüş; kədərli
ə. və f. qəm artıran; kədərləndirən
ə. və f. qəm gətirən; qəmli
ə. Ay (göy cismi)
ə. və f. bax qəmərsima
ə. 1) Aya aid, Aya mənsub; 2) bax qəməriyyə (2-ci və 3-cü mənalarda)
ə. 1) üstü örtülü, yanları açıq çardaq; çavustan; 2) ayla hesablanan, aya aid olan (təqvim növü); 3) ərəb dilində: əvvəlinə «əl» müəyyənlik artikli qo
QƏMƏRSİMA’ ə. bax qəmərsurət
ə. bax qəmərtələt
QƏMƏRTƏL’ƏT ə. 1) aybəniz, ayüzlü, üzü ay kimi gözəl olan; 2) m. gözəl
ə. və f. qəm-qüssə düşkünü, əldən düşmüş
ə. və f. qəm artıran, qəm gətirən
ə. və f. bax qəmnak
ə. və f. 1) qəm gətirən yer, qüssəli yer, dərd çəkilən yer; 2) m. bu dünya
ə. və f. bax qəmküsar
ə. və f. bax qəmzədə
ə. və f. qəm dağıdan, qəmli zamanında təsəlli verən (yoldaş)
ə. 1) söz gəzdirən; xəbərçi; 2) başqaları haqqında danışan; qeybətçi; 3) araqarışdıran; aravuran
ə. və f. qəmli, kədərli, qüssəli
ə. gözlə işarə, göz vurma
ə. və f. qəm doğuran, qəm gətirən; qəmli, kədərli
ə. 1) göz qırpma, gözlə işarə etmə; 2) naz, işvə // nazlı baxış, işvəli nəzər
ə. və f. qəmə tutulmuş, kədərli, qəmli, qüssəli
ə. və f. qəmzəli, nazlı, qəmzəli, işvəli
QƏNA’ ə. bax qəni
ə. «qəndil» c. qəndillər, çilçıraqlar
ə. 1) bir şeylə kifayətlənib artıq istəməmə; 2) bir şeyi səmərəli işlətmə, israf etməmə
ə. və f. kifayət dərəcədə olan
ə. və f. kifayət dərəcədə olma; qənaətbəxşlik
ə. və f. hər şeyi qənaətlə işlədən // az şeylə kifayətlənən
ə. və f. qənaətkarcasına
ə. «qənimət» c. bax qənayim
ə. yer altında su yolu; kanal, arx