MÜN’ƏDİL ə. doğru yoldan çıxmış, yolunu azmış
MÜN’ƏDİM ə. yox olan, mövcud olmayan
MÜN’ƏKİS ə. 1) tərsinə dönmüş, çevrilmiş; 2) əks edilmiş, inikas etmiş; 3) refleks
ə. qrammatikada: qeyri-müəyyənlikdə olan isim
ə. etiraf etməyən, inkar edən; bəyənməyən
MÜN’ƏQİD ə. bağlanmış (müqavilə, saziş və s. haqqında) // baş tutmuş (iclas və s. haqqında)
ə. 1) təmizlənmiş, arıdılmış; 2) kağızqabıq (badam və s. haqqında)
ə. izah edilmiş, baxılmış, düzəldilmiş
ə. 1) naxışlanmış, naxışla bəzədilmiş; 2) naxışlı, şəkilli
ə. nöqtə qoyulmuş, nöqtələnmiş, nöqtəli
ə. təmizləyən, pak edən
ə. tənqid edən, tənqidçi
MÜN’ƏTİF ə. 1) üzünü bir şeyə, bir adama tərəf çevirən; 2) bir adama diqqətlə qulaq asan
ə. nurlu, işıqlı, parlaq; ziyalı
ə. yuxuladan, yuxu gətirən (dərman haqqında)
MÜN’ƏZİL ə. 1) ayrılmış, bir tərəfə çəkilmiş; 2) vəzifədən çıxarılmış
ə. 1) təmizləyən, sağaldan; 2) yayındıran, azad edən, mücərrədləşdirən; 3) gəzintiyə aparan; 4) namuslu edən
ə. 1) günahı olmayan, cinayətdən uzaq; 2) günahsız, təqsirsiz, xatasız; 3) təmiz, namuslu; 4) alicənab
ə. başa düşülən; anlaşılan
ə. 1) təsirlənmiş, təsirli; 2) həyəcanlı; 3) utanan, utancaq; 4) xəcalət çəkən, xəcalətli
ə. ayrılmış, sökülmüş, qopmuş
ə. arası açıq; geniş
ə. 1) yalnız, tək, tənha; 2) heç kəslə işi olmayan, təkbaşına həyat sürən; 3) subay
ə. tək-tənha
ə. ləğv olmuş, puç olmuş
ə. fasilələrlə, fasiləli, ayrı
ə. açılmış, açıq
ə. aliment verən
ə. yuxarıdan aşağıya düşmüş; enmiş
ə. 1) qozbel; 2) donqarlanmış
ə. yıxılmış, xarab olmuş
ə. enişli, mail
ə. 1) həll olunmuş; 2) buraxılmış, tərxis olunmuş; 3) əridilmiş, ərinmiş
ə. bir işin üstünə bərk düşən
ə. əyri, əyilmiş (xətt və s. haqqında)
ə. 1) sapmış, əyilmiş, əyri; 2) düz getməyən, əyilən; 3) dəyişilmiş; 4) sağlam olmayan; 5) çəp, qıyğacı
ə. 1) hasarlanmış, məhdud; 2) yalnız bir şeyə və ya bir adama həsr edilmiş
ə. həsr edilərək, yalnız bir şeyə və ya adama həsr edilərək
MÜNHƏZİM1 ə. pozulmuş; məğlub olmuş; məğlub. MÜNHƏZİM2 ə. həzm olunan
ə. məğlub olaraq; məğlubiyyətlə
ə. 1) bitirən, sona çatdıran, qurtaran; 2) təbliğ edən; 3) xəbər verən, xəbərçi // müxbir
ə. boğuq, boğulmuş
ə. 1) üzü tutulmuş (Ay haqqında); 2) kölgədə qalan, diqqəti cəlb etməyən
MÜN’İ ə. mane olma; maneçilik
ə. Allaha inanan, üzünü Allaha tutan
MÜN’İM ə. 1) nemət verən, adamları yedirib-içirdən; 2) yaxşı işlərlə məşğul olan; 3) dövlətli, varlı; 4) əliaçıq, səxavətli
MÜN’İMANƏ ə. və f. nemət verərək, adamları yediribiçirdərək
ə. nurlandıran, işıq verən, parlaq
ə. 1) inkar olunan, qəbul edilməyən; 2) şəriətcə qadağan edilən; 3) bax münkir (3-cü mənada)
ə. «münkər» c. şəriətcə qəbul olunmayan şeylər