Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • MƏDUD

    MƏ’DUD ə. 1) sayılmış; 2) sayıla bilən, məhdud, miqdarı az olan

    Tam oxu »
  • MƏDUDAT

    MƏ’DUDAT ə. «mədud» c. t. ədədlə alınıb-satılan; ədədi

    Tam oxu »
  • MƏDUL

    MƏ’DUL ə. buraxılmış (hərf və s. haqqında)

    Tam oxu »
  • MƏDUM

    MƏ’DUM ə. yox olan, mövcud olmayan

    Tam oxu »
  • MƏDUMİYYƏT

    MƏ’DUMİYYƏT ə. yoxluq, yox olma

    Tam oxu »
  • MƏDYUN

    ə. 1) minnətdar; 2) borcu olan; borclu, verəcəkli

    Tam oxu »
  • MƏƏHAZA

    ə. bununla, bununla bərabər, bununla birlikdə

    Tam oxu »
  • MƏƏN

    ə. birlikdə, bərabər

    Tam oxu »
  • MƏƏTTƏƏSSÜF

    ə. təəssüf ki

    Tam oxu »
  • MƏƏTTƏL

    ə. bax müəttəl (3-cü və 4-cü mənalarda)

    Tam oxu »
  • MƏƏZİYADƏ

    ə. artıqlaması ilə

    Tam oxu »
  • MƏFAXİR

    ə. «məfxərət» c. iftixarlar

    Tam oxu »
  • MƏFARİQ

    ə. «məfruq» c. ayrılmışlar, bir-birindən ayrılmışlar

    Tam oxu »
  • MƏFASİD

    ə. «məfsədə(t)» c. korlanmışlar

    Tam oxu »
  • MƏFASİL

    ə. «məfsil» c. buğumlar, bəndlər

    Tam oxu »
  • MƏFATİH

    ə. «miftah» c. açarlar

    Tam oxu »
  • MƏFAZ

    MƏFAZ(Ə) ə. 1) sığınacaq, daldalanacaq; 2) həlak olmaq təhlükəsi olan yer; 3) çöl, biyaban, səhra

    Tam oxu »
  • MƏFAZƏ

    MƏFAZ(Ə) ə. 1) sığınacaq, daldalanacaq; 2) həlak olmaq təhlükəsi olan yer; 3) çöl, biyaban, səhra

    Tam oxu »
  • MƏFƏRR

    ə. qaçılacaq yer; sığınacaq

    Tam oxu »
  • MƏFHUM

    MƏFHUM1 ə. 1) anlaşılan, anlaşılmış, dərk olunmuş; 2) anlayış. MƏFHUM2 ə. kömür

    Tam oxu »
  • MƏFXƏR

    ə. 1) qürur, iftixar; 2) fəxr edilmiş, fəxr edilməli (iş haqqında); 3) şanlı (iş, fəaliyyət haqqında)

    Tam oxu »
  • MƏFXƏRƏT

    ə. öyünmə, fəxr etmə

    Tam oxu »
  • MƏFKUK

    ə. 1) açılmış; 2) sökülmüş, sökük; 3) m. azad, sərbəst

    Tam oxu »
  • MƏFKUR

    ə. fikirli, fikrə dalmış

    Tam oxu »
  • MƏFKURƏ

    ə. 1) məslək; ideologiya; 2) qayə, ideya

    Tam oxu »
  • MƏFKURƏVİ

    ə. məfkurəyə aid olan; ideoloji

    Tam oxu »
  • MƏFQUD

    ə. 1) itirilmiş, qeyb olmuş, yox olmuş; 2) mövcud olmayan, qaib; 3) dirisi və ya ölüsü məlum olmayan

    Tam oxu »
  • MƏFQUDİYYƏT

    ə. yox olma, itkinlik

    Tam oxu »
  • MƏFQUDÜLƏSƏR

    MƏFQUDÜL’ƏSƏR ə. xəbərsiz yox olmuş, itkin düşmüş, izi-sorağı itmiş; itkin

    Tam oxu »
  • MƏFLUC

    ə. iflic xəstəliyinə tutulmuş

    Tam oxu »
  • MƏFLUK

    ə. 1) fəlakətə tutulmuş, yazıq; 2) çox qoca, qocalıb əldən düşmüş

    Tam oxu »
  • MƏFRƏQ

    ə. başın ortası; tağ (saçın iki yerə ayrıldığı yer)

    Tam oxu »
  • MƏFRƏŞ

    ə. 1) döşənəcək; yorğan-döşək qablaşdırmaq üçün böyük mələfə; 2) süfrə; 3) örtük, örtü; 4) mələfə, döşəkağı; 5) qətfə, böyük dəsmal

    Tam oxu »
  • MƏFRUQ

    ə. arasına başqa şey girmiş, bir-birindən ayrılmış

    Tam oxu »
  • MƏFRUŞ

    ə. döşənmiş, döşəməli, döşənəkli

    Tam oxu »
  • MƏFRUŞAT

    ə. «məfruş» c. t. ev avadanlığı, müxəlləfat, döşənəcək, mebel və s

    Tam oxu »
  • MƏFRUZ

    MƏFRUZ1 ə. bax müfrəz. MƏFRUZ2 ə. 1) vacib olan, labüd olan; 2) fərz edilən, ehtimal olunan

    Tam oxu »
  • MƏFSƏDƏ

    MƏFSƏDƏ(T) ə. 1) pozğunluq, pislik; 2) ara qarışdırma, fitnə-fəsad törətmə; 3) yoldan çıxarma; azdırma; 4) pis, alçaq hərəkət; 5) canilik

    Tam oxu »
  • MƏFSƏDƏT

    MƏFSƏDƏ(T) ə. 1) pozğunluq, pislik; 2) ara qarışdırma, fitnə-fəsad törətmə; 3) yoldan çıxarma; azdırma; 4) pis, alçaq hərəkət; 5) canilik

    Tam oxu »
  • MƏFSİL

    ə. oynaq, buğum, bənd

    Tam oxu »
  • MƏFSİLİ

    ə. 1) oynağa, buğum yerlərinə adi olan; 2) bəndi olan, buğumlu

    Tam oxu »
  • MƏFSUX

    ə. ləğv edilmiş, batil olmuş

    Tam oxu »
  • MƏFSUXİYYƏT

    ə. ləğv olma, qüvvəsini itirmə

    Tam oxu »
  • MƏFTUH

    ə. 1) fəth olunmuş; tutulmuş; 2) açıq, açılmış

    Tam oxu »
  • MƏFTUM

    ə. süddən kəsilmiş (uşaq haqqında)

    Tam oxu »
  • MƏFTUN

    ə. 1) vurğun, aşiq; 2) heyran, valeh

    Tam oxu »
  • MƏFTUNİYYƏT

    ə. 1) vurğunluq, bir şeyə vurulma; 2) heyranlıq, heyran olma, məftunluq

    Tam oxu »
  • MƏFTUR

    ə. 1) yaradılmış, xəlq edilmiş; 2) yaradılışda olan; təbii

    Tam oxu »
  • MƏFUL

    MƏF’UL ə. 1) olunmuş, edilmiş; 2) ərəb qrammatikasında: ismin təsirlik halı

    Tam oxu »
  • MƏFZUL

    ə. 1) ən pis; 2) aşağıda qalmış, geridə buraxılmış

    Tam oxu »