MÖ’TƏLL ə. əlil, şikəst
MÖ’TƏMƏD ə. 1) etimad edilən, etimada layiq; 2) vəkil edilmiş, tapşırılmış; 3) vəkil, nümayəndə
MÖ’TƏMƏN ə. əmniyyətdə olan; qorunan
MÖ’TƏMİD ə. 1) arxalanan, güvənən, bel bağlayan; 2) etibara layiq; etibarlı; 3) hörmətə layiq, inanılmağa layiq; 4) mötəbər, doğru, dürüst (məlumat, m
MÖ’TƏMİR ə. həcc mərasimində deyil, başqa vaxt Kə’bəni ziyarət edən müsəlman; ümrə ziyarəti etmiş
MÖ’TƏNA ə. mühüm, əhəmiyyətli
MÖ’TƏRİF ə. etiraf edən, boynuna alan
MÖ’TƏRİZ ə. etiraz edən, müxalif olan, əleyhinə çıxan
MÖ’TƏRİZƏ ə. yazıda işlədilən ( ), [ ] və ya { } qoşa durğu işarəsi
MÖ’TƏSİF ə. doğru yoldan çıxıb haqsızlıq edən
MÖ’TƏZİD ə. kömək istəyən
MÖ’TƏZİL ə. xalqdan ayrılıb bir tərəfə çəkilən
MÖ’TƏZİLİ ə. Bağdad xilafəti ziyalılarının dini təriqəti
MÖ’TƏZİR ə. üzr istəyən; üzrü olan, üzrlü
ə. dalğa, ləpə
ə. 1) nəticə, axır; 2) əmri, fərmanı və s. izah edən yazı. Mövcibi-məlal qəm-qüssəyə səbəb olan
ə. var olan, hazır olan
ə. «mövcud» c. mövcud olan şeylər, bütün varlıq
ə. 1) mövcudluq, var olma, varlıq; 2) meydanda olma; nəqd
ə. və f. dalğalanan, dalğalı
MÖVDU’ ə. vidalaşmış, vida etmiş
ə. çox, bol
MÖVHİBƏ(T) ə. hədiyyə, bəxşiş // ehsan
ə. bağışlanmış, hədiyyə edilmiş
ə. xəyala gələn; xəyali
ə. «mövhum» c. 1) mövhumi şeylər; 2) xəyalat; 3) xurafat
ə. və f. mövhumi şeylərə inanan; mövhumatçı // ifrat dindar
ə. əsli olmayan; xəyali
MÖV’İD ə. 1) möhlət, vaxt; vədə; 2) görüş
ə. piyada və ya atlı nümayişçilər dəstəsi
MÖVQE’ ə. 1) yer, məhəl; 2) vaxt, zaman
ə. duracaq, stansiya
ə. 1) vəqf olunmuş; bağışlanılmış; 2) tutulmuş, həbs olunmuş; 3) bağlı, asılı; 4) təxirə salınmış; dayandırılmış
ə. «mövquf» c. vəqf olunmuş şeylər, vəqf üçün ayrılmış mal, mülk və s
ə. 1) həbs olunma, tutulma; 2) vəqf olunma
ə. vaxtı məhdud olan, müəyyən vaxt üçün olan; müvəqqəti
ə. 1) sahib, yiyə; 2) cənab, ağa; 3) köləlikdən azad olmuş qul; 4) hami, havadar; 5) bir işə qarışmağa haqqı olan adam
ə. «bizim ağamız» hörmət əlaməti olaraq görkəmli alim və şairlərə verilən titul
ə. 1) XIII əsrdə Mövlana Cəlaləddin Rumi tərəfindən əsası qoyulmuş sufi təriqəti olub, sonralar dərvişlər təkyəsinə çevrilmiş dini-mistik təşkilat; 2)
ə. və f. mövləvi təkyəsi
ə. 1) mövləvilik; 2) mollalıq
ə. 1) doğulma, dünyaya gəlmə; 2) doğulma yeri; vətən; 3) doğulma zamanı, doğuş vaxtı; 4) doğum günü, ad günü
MÖVLUD1 ə. sözünün təhrif olunmuş forması. Mövlidi-nəbi peyğəmbərin mövludu, peyğəmbərin anadan olduğu gün; mövlud bayramı
ə. 1) səbəb; 2) yol, vasitə; 3) gəlinəcək yer; 4) yol. Mövridi-bəhs bəhs olunan mövzu; mövridi-ehtiyac ehtiyac üzündən, ehtiyac səbəbindən
ə. miras qalmış, irs
ə. qovşaq, birləşmə, birləşən yer
ə. 1) bir şeyin müəyyən vaxtı, xüsusi zamanı; mövsüm; 2) ilin dörd fəslindən hər biri
ə. müəyyən mövsümə aid olan, həmişə olmayan; mövsümi
ə. 1) təsvir edilmiş; 2) müəyyən bir sifətə malik olan; 3) qrammatikada: sifətin yanında olan isim, təyin olunan isim