f. bax rübənd
f. üz-üzə, üzbəüz
f. üzü bağlı
RUD1 f. bax rudxanə. RUD2 f. simli Şərq musiqi aləti
f. çay kənarında sərhəd qarovulçusu, çay qarovulçusu
f. axar su; çay
f. üz çevirən, üz döndərən
f. yağ
f. 1) yağlı; 2) yağa aid olan
ə. 1) can; 2) hərəkət, fəaliyyət; 3) təsir; 4) bitki və b. maddələrdən alınan spirt; cövhər. Ruhi-rəvan «rəvan ruh» m
RUHANİ1 ə. 1) ruha aid olan, canla əlaqədar olan; 2) maddi olmayan; mənəvi. RUHANİ2 ə. 1) elmlə, mənəviyyatla əlaqədar olan; 2) din xadimi
RUHANİYYƏ(T) ə. ruhanilik
ə. və f. ruh verən; ruhlandıran, canlandıran
ə. və f. bax ruhfəza
ə. ruhca, mənəvi cəhətdən
ə. və f. ruh artıran; ruhlandıran
RUHİ(YYƏ) ə. ruha mənsub olan
ə. və f. ruhu oxşayan; nəşəli
ə. və f. ruh oxşayan, sevinc gətirən
f. insan ruhu
RUHÜL’ƏMİN ə. bax ruhülqüds (2-ci mənada)
ə. «müqəddəs ruh» 1) İsa peyğəmbərin adlarından biri; 2) mələk Cəbrayılın adlarından biri
ə. «Allahın ruhu» İsa peyğəmbərin adlarından biri
f. üz sürtmə
f. üz sürtməklə əlaqədar olan
f. 1) rumlu, Rumdan olan; avropalı; 2) bizanslı; anadolulu
f. Rum nəslinə mənsub olan; rumlu
f. üz verən, meydana çıxan
f. 1) zifaf gecəsi bəyin gəlinə verdiyi bəxşiş; üzgörümçəyi; 2) təzə doğulan uşağı ilk dəfə gördükdə ona verilən bəxşiş; üzgörümçəyi
f. 1) üzüqara, təqsirli, günahkar; 2) m. cibiboş, yoxsul, kasıb
RUY1 f. 1) üz, çöhrə; 2) səth, üz; 3) m. abır-həya. Ruyi-siyah bax rusiyah. Ruyi-zəmin yer üzü. RUY2 f
RUYİN1 f. üst tərəf, üz tərəf; avand. RUYİN2 f. sinkdən düzəldilmiş; bürüncdən düzəldilmiş; tuncdan düzəldilmiş
f. gün, gündüz. Ruzi-cəza’ cəza günü; qiyamət günü; ruzi-əzəl dünyanın əvvəli, dünyanın yaradılışı günü
f. oruc; orucluq
f. oruc tutan
f. gündən-günə artan, getdikcə çoxalan
f. oruc tutmayan, orucunu yeyən
RUZGAR1 f. 1) zaman, vaxt; 2) hal, vəziyyət; 3) yaşayış, həyat, ömür; 4) zəmanə, dövran, fələk. RUZGAR2 f
f. 1) azuqə, yeməli-içməli hər şey; 2) qismət, ələ gəlmə
f. gündəlik
f. 1) ruzi verən; 2) m. Allah, tanrı
f. 1) gündəlik gəlir-çıxarın və ya hadisələrin qeyd olunduğu dəftər; gündəlik; 2) qəzet
f. 1) gecə-gündüz, gecə və gündüz; bütöv gün, bütün gün; 2) m. həmişə, daima
ə. burundan qanaxma, burun qanaxması
RÜB’ ə. dörddə bir. Rüb’i-məskun qədim coğrafiyaşünasların fikrincə, Yer kürəsinin insan yaşayan dörddə bir hissəsi
f. qapan, çəkən, qapıcı
ə. barmaqla çalınan simli musiqi aləti
ə. quruluşca dörd misradan ibarət olub birinci, ikinci və dördüncü misraları həmqafiyə olan xüsusi vəznli şeir forması