SƏBÜKRƏ’Y f. və ə. «yüngül rəyli» iradəsi zəif; iradəsiz
f. sürətlə gedən, becid hərəkət edən
f. və ə. «yüngül ruhlu» görünməsi xoş olan
f. və ə. «yüngül gəzən» cəld, qıvraq
f. «yüngül daşlı» 1) az dəyərli, qiyməti az olan; 2) m. yüngül, ağıldan kəm
SƏB’ÜLMƏSANİ ə. «yeddi ayə» Fatihə surəsi
ə. düşmən əhalisini əsir tutma
f. 1) yaşıl; 2) qarabəniz, qaraşın
f. 1) göyərti; 2) kişmiş növü; 3) bax səbzəgah, səbzəgəh
SƏBZƏGAH, SƏBZƏGƏH f. bax səbzəzar
f. yaşıllıq bitən yer
f. və ə. «səbzə» c. t. göyərti, səbzi
f. yaşıllıq kimi, yaşıl bitki kimi
f. yaşıllıq, çəmənlik
f. yaşıl rəngli; yaşıla çalan
SƏBZXƏT(T) f. və ə. «yaşıl xətt» üzünə yenicə tük çıxan, yenicə həddi-büluğa çatan (oğlan haqqında)
f. 1) bax səbzə; 2) göyərtidən olan; göyərtiyə aid olan
f. və ə. 1) göyərtilər; 2) t. göy-göyərti
f. 1) yaşıllaşmış; 2) yaşıl paltar geymiş
f. yaşıl rəngli, yaşıl
SƏC’ ə. qafiyəli nəsr
ə. «səciyyə» c. səciyyələr
ə. 1) üstündə namaz qılınan kiçik xalça və s.; 2) canamaz
ə. və f. səccadədə oturan alim, şeyx və s
ə. zindanda qulluq edən adam; zindançı
ə. 1) üzünü yerə sürtmə; 2) namazda alını möhürə söykəyib, Qur’anın bəzi yerlərini oxuyarkən alnını ona söykəyib dua oxuma
SƏCDƏGAH, SƏCDƏGƏH ə. və f. 1) səcdə olunan yer, səcdə edilməli yer; 2) m. alın
ə. təbiət, xasiyyət, xarakter
SƏD f. yüz. SƏ’D ə. 1) xoşbəxtlik, bəxtiyarlıq; 2) uğur gətirən şey; 3) astrologiyada: uğurlu ulduz. Sə’di-əkbər «böyük uğurlu ulduz» Müştəri; sə’di-ə
SƏDA’ ə. 1) səs, avaz; 2) əks-səda, səs
ə. sədəfotu, sədo
ə. əsli f. sadəlik
ə. doğruluq, haqq, insaf
SƏDAQ1 ə. kəbinpulu; mehir. SƏDAQ2 ə. oxqabı, oxdan
ə. dostluq; dəyanət, səbat, sadiqlik
ə. və f. fikrən sədaqətli olan
ə. 1) sədrlik etmə; sədrlik; rəyasət; 2) baş nazir vəzifəsi
ə. və f. baş vəzir
ə. və f. «səs vuran» çağıran, səsləyən
f. 1) çoxlu ləçəkləri olan gül (lalə və s.); 2) mixəkgülü
f. bax sədparə
ə. 1) bir yol və ya keçiddən maneə çəkib yolu kəsmə; qapama, bağlama; 2) həmin yol və ya keçidi kəsən maneə; 3) uzununa çəkilən möhkəm divar; 4) yağmu
f. yüzdənəli (təsbeh haqqında)
SƏDDƏQ(Ə) ə. təsdiq etmişdir; düz demişdir, düzdür
ə. təsdiq etdik
f. 1) yüz(lük); 2) yüzillik, əsr