ə. «vəcibə» c. t. borc, vəzifə, vacib iş
ə. sözün müxtəsərliyi; ixtisar
ə. 1) cuşa gəlmə; coşma; 2) şadlıq, sevinc; 3) sufilərdə: özünü unutmaq dərəcəsində ilahi eşqə dalma
ə. və f. 1) şadlıq gətirən; coşduran
ə. coşqunluq, coşma, vəcdə gəlmə
ə. qarış
ə. 1) üz, çöhrə; 2) üst, üz, üzəri; 3) alın; 4) üslub, qayda; 5) bax vəchə; 6) vasitə, yol; 7) ad, şöhrət; 8) üstünlük, imtiyaz
ə. səbəb, vəsilə, cəhət
ə. bir surətlə, bir cəhətdən
ə. üzə aid, üzdə olan
ə. gülərüz, gözəl
ə. Allahın təzahürü, tanrının siması
ə. vacib olan şey; borc, vəzifə
VƏCİH(Ə) ə. 1) gözəl, qəşəng; 2) münasib, layiq
VƏCİZ(Ə) ə. qısa, müxtəsər
ə. anatomiyada: almacıq sümüyü
VƏ’D ə. bax və’də (2-ci mənada)
ə. bax vidad
ə. bax vidadi
VƏDAYE’ ə. «vədiə» c. əmanətlər
ə. bax vidd
ə. qalanı dua (əsasən məktubun axırında yazılırdı)
VƏ’DƏ ə. 1) bir iş üçün müəyyən olunan vaxt; təyin olunan vaxt; 2) söz vermə, təəhhüd götürmə
ə. bax vədud
ə. əmanət
ə. çox sevən, çox məhəbbət bəsləyən
(VƏ)ƏLEYKÜMƏSSƏLAM ə. sizə də salam olsun! siz də salamat olun!
VƏFA’ ə. 1) sözünün üstündə durma; sədaqət; 2) kafi, kifayət
ə. və f. bax vəfaşiar
VƏFA’ŞİAR ə. vəfalı, sədaqətli
ə. bax vifd
ə. vəfalı, dostluqda sabitqədəm, sədaqətli
ə. uyğun, müvafiq, yekdil
ə. bolluq, çoxluq, firavanlıq
VƏĞA’ ə. 1) gurultu, hay-küy; 2) dava, döyüş
ə. bəh! bəh-bəh! pah!
ə. bax vəhhabi
ə. və f. halbuki, o halda ki
ə. bağışlama; bəxşiş, hədiyyə
ə. Allah vergisi
ə. Allahın birliyinə və bir olan Allaha aid olan
ə. 1) Allahın birliyi haqqında dini-fəlsəfi nəzəriyyə; monoteizm; 2) birlik, vəhdət; 3) yalqızlıq, təklik
ə. 1) Allahın birliyinə inanma; 2) birlik; 3) yalqızlıq, təklik, vahidlik. Vəhdəti-vücud panteizm
ə. və f. birlik sevən, birləşmə tərəfdarı
ə. bataqlıq; çamurluq
ə. bağışlayan, çox səxavətli
ə. islamiyyətdə Əbdülvəhhabın əsasını qoyduğu məzhəb və həmin məzhəbə mənsub adam
ə. 1) çox parıldayan, çox işıqlanan; 2) alovlanan, yanan