f. zəhərlə qarışıq, ağı ilə qarışdırılmış; zəhərli
f. 1) zəhər yağdıran, zəhər saçan, zəhər tökən; 2) çox acı, çox zəhərli; 3) m. zəhər dağarcığı
f. zəhəri olan; zəhərli
ZƏHRƏ1 f. 1) öd; 2) m. igidlik, cəsarət. ZƏHR(Ə)2 ə. çiçək
ZƏHRƏÇAK1 f. çox qorxan, qorxudan ödü ağzına gələn. ZƏHRƏÇAK2 ə. və f. çiçək açmış
f. 1) acı gülüş, istehza; 2) bədxahlıq
ZƏHRİ1 ə. 1) arxaya, geriyə aid olan; 2) m. imdada çatan. ZƏHRİ2 ə. çiçəyə aid olan
ə. məktub və s. arxasında yazı
f. 1) zəhərli; 2) acı
ə. «zəxirə» c. 1) azuqələr; 2) döyüş sursatları
ə. iri cüssəlilik, yekəlik, nəhənglik
ə. «züxrüf» c. çox parlaq, lakin qiymətsiz bəzəklər
ə. coşqun, gur
ə. iri cüssəli, yekə, nəhəng
ə. 1) azuqə; 2) döyüş sursatı
f. bax zəxmə
f. bax zəxmxurdə
f. 1) yara; yaralama; 2) vurma, zərbə; 3) üzəngilərin asıldığı qayış; 4) mizrab
f. bax zəxmi
f. bax zəxmnak
f. yaralanmış, yaralı
ə. əldən düşmüş; taqətsiz, gücsüz
ə. 1) aslanın səsi; 2) ürək döyüntüsü
ZƏKA’1 ə. saflıq, xalislik. ZƏKA’2 ə. bax zəkavət
ə. və f. dərin düşüncəli; ağıllı, zəkalı
ə. pul və ya malın onda biri miqdarında yoxsullara verilən dini sədəqə
ə. 1) dərin düşüncə, zehin; 2) ağıl; çalışqanlıq; fərasət, zirəklik
ə. 1) erkək; 2) kişi
ZƏKİ1 ə. çox zehinli; tez anlayan; zəkalı, ağıllı. ZƏKİ2 ə. 1) saf, xalis; 2) təmiz, yaxşı (adam)
ZƏQ(Ə)N ə. 1) çənə; 2) saqqal
ə. 1) acı meyvəsi olan ağac; 2) cəhənnəmdə bitən və meyvəsi cəhənnəm əhlinə yedirilən ağac; 3) cır zeytun
ZƏLAL(ƏT)1 ə. doğru yoldan çıxma, yolunu azma
ZƏLAL(ƏT)1 ə. doğru yoldan çıxma, yolunu azma. ZƏLALƏT2 ə. 1) yazıqlıq, zəlillik; 2) alçaqlıq, alçalma; 3) əzab, əziyyət
ə. 1) qaranlıq, zülmət; 2) m. haqsızlıq, zülm
ə. və f. çox qaranlıq yer
ə. «zəlzələ» c. zəlzələlər
ə. «zalim» c. zalımlar
ZƏLİL1 ə. 1) həqir, yazıq; 2) alçaq. ZƏLİL2 ə. kölgəli
ə. və f. yazıqcasına, zəlil-zəlil
ə. zülm olunan, zülm çəkən; məzlum
ZƏLL(Ə) ə. səhv, nöqsan, yanılma
ə. itaətkar, sakit, sağır
ə. çox zülm edən, çox haqsızlıq edən; zülmkar
ə. yer tərpənməsi, yer titrəməsi
ZƏM f. soyuq; soyuqluq. ZƏ’M ə. ehtimal, güman
ZƏMAİM1 ə. «zəmimə» c. əlavələr, artırmalar. ZƏMAİM2 ə. «zəmimə» c. pis işlər, cinayətlər
ə. «zəmir» c. bax zəmayir
ZƏMAN1 ə. bax zəmin1. ZƏMAN2(Ə) ə. 1) zaman, vaxt; 2) m. bəxt, tale. Zəmani-ati gələcək zaman; zəmani-cahiliyyət islamiyyətdən qabaqkı zaman; islamaqə