ə. əldən düşmüş; taqətsiz, gücsüz.
sif. [ər.] 1. Cismən az qüvvətli, gücsüz. Zəif adam. Zəif at. Zəif qol. – [Nadir bəy:] Məxluqatın ən şərəflisi olan insanların, hətta zəif, aciz bir q
Tam oxu »I прил. слабый: 1. немощный, слабосильный, малосильный. Zəif uşaq слабый ребёнок 2. нездоровый, болезненный
Tam oxu »1. слабый, бессильный, малосильный; 2. хилый, худосочный, чахлый; 3. тщедушный; 4. слабо;
Tam oxu »I. s. 1. weak; ~ düşmən weak enemy; ~ dövlət weak state; ~ dəlil weak argument; ~ kitab weak book; ~ pyes weak play; (çəlimsiz, sısqa) feeble, weaklin
Tam oxu »[ər.] прил. зайиф (1. тӀимил гуж авай, гужсуз, къуватсуз (мес. кас); // сущ. зайифди, къуватсуз кас; // сагълам тушир, азарлу тегьер (мес
Tam oxu »1. ZƏİF [Azər:] Nağı kimi zəif adamları eləyir yalançı, ikiüzlü, qorxaq, yaltaq (M.İbrahimov); ACİZ Padşah düşməni aciz saymadığı kimi, arslan ürəkli
Tam oxu »I sif. 1) faible adj ; ~ adam homme m faible ; ~ düşmən ennemi m faible ; ~ uşaq enfant m faible ; ürəyi ~ olmaq avoir le cœur faible ; səhhəti ~ olma
Tam oxu »ZƏİF – GUR Qızcığazın zəif səsini eşitdim (M.Talıbov); Xeyli keçdikdən sonra içəridən bir qadının gur səsi eşidildi (C
Tam oxu »