ə. zümzümə
ə. və f. zümzümə edən
ZƏN1 f. qadın, arvad. ZƏN2 f. vuran, döyən
ZƏNADİQ(Ə) ə. «zindiq» c. zındıqlar, dinsizlər
ə. «zünnar» c. bax zənayir
f. «zən» c. qadınlar, arvadlar
f. qadınlara məxsus olan; zənənə
ə. zünnarlar
ə. günah, qəbahət, təqsir
f. bax zənparə
ə. zanbaq
ə. ərzaq və s. qoymaq və aparmaq üçün həsir əl çantası
ə. və f. zənbil toxuyan
ə. arı. Zənburi-əsəl bal arısı
ə. və f. 1) dəmir və ya polad yay; 2) dəvəyə yüklənən kiçik top
ə. əsli f. bax zəngar
ə. bax zəncil
f. çəyirtkəyə bənzəyən böcək; iynəcə
ə. bax zəngi
ə. zəncəfil
f. 1) bir-birinə keçirilmiş metal halqalardan ibarət bağ; 2) buxov, qandal; 3) m. əsarət, zülm
f. 1) zəncirlə bağlanmış; zəncirli; 2) buxovlu, qandallı
ə. 1) çaxmaqdaşı; 2) dirsək sümüyü; 3) bazu önü
f. arvadbaz
ə. quyruq (diri heyvana məxsus)
f. alt çənə
f. yanaqda, yaxud çənədə çuxur
ZƏNG1 f. pas, paxır; cəng. ZƏNG2 f. 1) səs siqnalı vermək üçün alət; 2) həmin alət vasitəsi ilə çıxarılan səs siqnalı
f. mis pası
f. qara dərili adam; qara dərili irq
ə. 1) zatı bəlli olmayan; bic, haramzadə; 2) yaramaz, əclaf
ə. fikir, düşüncə, rəy
ə. fikirləşib inkar etmə
f. 1) özgə qadınla cinsi əlaqədə olan kişi; 2) qadınların dalına düşən kişi, qadın düşkünü; arvadbaz
ZƏR1 f. 1) qızıl; 2) zərxara (parça); 3) qızıl sikkə (pul). ZƏR2 f. əsasən sümükdən düzəldilən altıüzlü nərd daşı
f. 1) bərbəzək; 2) güləbətin və zərlə tikilmiş və ya toxunmuş paltar
ZƏRA’ ə. sıx meşə, cəngəllik
ə. müti olma; yalvarma; alçalma
ə. 1) zəriflik, incəlik, naziklik; 2) gözəllik, qəşənglik; 3) zarafat
ə. 1) vurma, döymə; 2) sikkəyə damğa və nişan vurma; 3) riyaziyyatda: vurma əməli və vurma işarəsi; 4) cürbəcür, müxtəlif; 5) döyülmə, vurulma
f. 1) qızılla toxunmuş parça; parça; 2) bax zərbaft
f. toxucu, culfa
ə. döyüntü, çırpıntı
ə. və f. 1) əl gücü, qol qüvvəti; 2) m. güc, qüvvə
ZƏRBƏ(T) ə. vurma, döymə
ə. və f. zərbli müsiqi aləti çalan
ə. və f. sikkə kəsilən yer, sikkəxana
ə. 1) atalar sözü; 2) zərbi-məsəl