ə. hazırlıqsız, bədahətən
ə. 1) dönmə, üz döndərmə; 2) dindən çıxma, dinə əks çıxma; mürtədlik
İRTİFA’ ə. 1) yüksəlmə, yuxarı çıxma; 2) tərəqqi etmə, inkişaf etmə; 3) yer üzündən və ya dəniz səthindən yüksəklik dərəcəsi, hündürlük
ə. yüksəkliyə görə, hündürlükdə
ə. faydalanma, mənfəət əldə etmə
ə. 1) köçmə, getmə; 2) m. ölüm, vəfat, keçinmə
ə. 1) qadağan olunmuş pis bir işi görmə; 2) rüşvət alma; rüşvətxorluq
İRTİQA’ ə. daha yüksəkliyə qalxma, yuxarı çıxma, ucalma
ə. 1) gözləmə; 2) rəqiblik, rəqabət
ə. suya baş vurma, suya cumma
ə. müşahidə etmə; təqib etmə
ə. rəsmli olma, şəkilli olma; rəsm çəkmə
ə. şübhələnmə, şübhə
İRTİZA’ ə. razılıq vermə, razı olma
İRVA’ ə. sulama, su vermə
ə. 1) namus, şərəf; 2) heysiyyət, mənlik; 3) ad-san, şöhrət; yaxşı ad
İRZA’1 ə. razı salma, könlünü alma. İRZA’2 ə. süd vermə; əmizdirmə
ə. irz-namus, qeyrət
ə. 1) rast gəlmə, yerini tapma; 2) doğru rəydə olma, düzgün fikir yürütmə; 3) çox münasib, çox gözəl; 4) düz nişan alma; sərrastlıq; 5) məqsədə nail o
İS’AD1 ə. yüksəl(t)mə, yuxarı çıx(ar)ma. İS’AD2 ə. xoşbəxt etmə, bəxtiyar etmə
İS’AF ə. başqasının tələb və istəyini yerinə yetirmə
ə. çat(dır)ma, yet(ir)mə
ə. sel kimi ax(ıt)ma
ə. 1) bağışlama; bəxşiş; 2) bəyənmə, seçmə
ə. 1) sübut etmə, təsdiq etmə; 2) dəlil, sübut. İsbati-vücud özünü təsdiqləmə; iştirak etmə
ə. fərman, sərəncam, əmr və s. vermə
ə. İsa peyğəmbərin dininə mənsub olan; xaçpərəst, xristian
ə. xaçpərəstlik, xristianlıq
ə. 1) işıldama, parıldama; 2) bir işi açma, aşkar etmə; 3) göstərmə; 4) bir işin nəticəsində meydana çıxma
ə. süngər
İSFƏND1 f. üzərlik. İSFƏND2 f. İran şəmsi təqviminin on ikinci ayı (20 fevral – 20 mart)
İSĞA’ ə. qulaq asma, dinləmə, eşitmə
ə. qarın işləməsi
İSİMÜLMƏF’UL ə. feildən düzələn və obyekt bildirən isim və ya obyekti təyin edən sifət/
ə. 1) məskən sal(dır)ma, məskun et(dir)mə; 3) bir yeri məskun etməklə abad etmə
ə. sakitləş(dir)mə, sus(dur)ma
f. bal və sirkədən düzəldilmiş şərbət
İSQA’ ə. su vermə, susuzluğunu yatırtma
ə. 1) aşağı salma, düşürmə; 2) məhv etmə; tullama; 3) təsirsiz etmə; 4) hüquqdan məhrum etmə; 5) ölülər üçün günah sədəqəsi
ə. 1) yaxşı hala salma; yaxşılaşdırma; 2) nöqsan və eyiblərini düzəltmə
ə. «islah» c. 1) islahatlar; 2) t. islahat
ə. və f. islah oluna bilən, düzəlməsi mümkün olan
ə. Məhəmməd peyğəmbərin əsasını qoyduğu din; müsəlmanlıq
İSLAMİ(YYƏ) ə. islam dininə aid olan; müsəlmanlığı aid olan
ə. müsəlmanlıq
İSM ə. 1) ad; 2) qrammatikada: əşyanın adını bildirən nitq hissəsi; isim. İsmi-alət alət adı bildirən isim; ismi-amm ümumi isim; ismi-bəsit sadə isim;
İSMA’ ə. eşit(dir)mə, din(lət)mə
ə. İmam Cəfəri-Sadiqin böyük oğlu İsmayılın əsasını qoyduğu dini təriqət
ə. adına görə, adca