ə. zünnarlar
ə. günah, qəbahət, təqsir
f. bax zənparə
ə. zanbaq
ə. ərzaq və s. qoymaq və aparmaq üçün həsir əl çantası
ə. və f. zənbil toxuyan
ə. arı. Zənburi-əsəl bal arısı
ə. və f. 1) dəmir və ya polad yay; 2) dəvəyə yüklənən kiçik top
ə. əsli f. bax zəngar
ə. bax zəncil
f. çəyirtkəyə bənzəyən böcək; iynəcə
ə. bax zəngi
ə. zəncəfil
f. 1) bir-birinə keçirilmiş metal halqalardan ibarət bağ; 2) buxov, qandal; 3) m. əsarət, zülm
f. 1) zəncirlə bağlanmış; zəncirli; 2) buxovlu, qandallı
ə. 1) çaxmaqdaşı; 2) dirsək sümüyü; 3) bazu önü
f. arvadbaz
ə. quyruq (diri heyvana məxsus)
f. alt çənə
f. yanaqda, yaxud çənədə çuxur
ZƏNG1 f. pas, paxır; cəng. ZƏNG2 f. 1) səs siqnalı vermək üçün alət; 2) həmin alət vasitəsi ilə çıxarılan səs siqnalı
f. mis pası
f. qara dərili adam; qara dərili irq
ə. 1) zatı bəlli olmayan; bic, haramzadə; 2) yaramaz, əclaf
ə. fikir, düşüncə, rəy
ə. fikirləşib inkar etmə
f. 1) özgə qadınla cinsi əlaqədə olan kişi; 2) qadınların dalına düşən kişi, qadın düşkünü; arvadbaz
ZƏR1 f. 1) qızıl; 2) zərxara (parça); 3) qızıl sikkə (pul). ZƏR2 f. əsasən sümükdən düzəldilən altıüzlü nərd daşı
f. 1) bərbəzək; 2) güləbətin və zərlə tikilmiş və ya toxunmuş paltar
ZƏRA’ ə. sıx meşə, cəngəllik
ə. müti olma; yalvarma; alçalma
ə. 1) zəriflik, incəlik, naziklik; 2) gözəllik, qəşənglik; 3) zarafat
ə. 1) vurma, döymə; 2) sikkəyə damğa və nişan vurma; 3) riyaziyyatda: vurma əməli və vurma işarəsi; 4) cürbəcür, müxtəlif; 5) döyülmə, vurulma
f. 1) qızılla toxunmuş parça; parça; 2) bax zərbaft
f. toxucu, culfa
ə. döyüntü, çırpıntı
ə. və f. 1) əl gücü, qol qüvvəti; 2) m. güc, qüvvə
ZƏRBƏ(T) ə. vurma, döymə
ə. və f. zərbli müsiqi aləti çalan
ə. və f. sikkə kəsilən yer, sikkəxana
ə. 1) atalar sözü; 2) zərbi-məsəl
ə. və f. zərbə vuran
ZƏRD1 f. 1) sarı (rəng); 2) bax zərdi. ZƏRD2 f. əncirquşu
f. 1) öd; 2) qatığın, pendirin və s. suyu
f. ərik, qaysı
f. çoxlu zəfəran tökülmüş düyü xörəyi
ZƏRDƏBA’ f. və ə. sarı əba (ruhanilərin üst paltarı)
f. sarıkök
f. sarılıq