f. üzüm
f. üzümdən olan, üzümə aid olan
f. barmaq
f. üzük
f. barmaqla göstəriləcək qədər məşhur, diqqəti cəlb edən
ƏNHA’ ə. «nəhv» c. tərəflər, yönlər
ə. «nəhr» c. çaylar, arxlar; axar sular
ə. ən bədbəxt, ən nəhs; daha bədbəxt, daha nəhs, lap bədbəxt
ə. inadcıl; höcət
ə. qaba, sərt adam
ə. Allahdan; Tanrıdan
ə. inləmə, inilti; zarıltı
NALƏə. və f. ağlayıb-sızlama, inləmə və nalə etmə
ə. munis, dost, yaxın yoldaş
ə. hörümçək
ə. ən nifrətli, ən çirkin; daha çirkin
ə. 1) əfsanəyə görə, Qaf dağında yaşayan mifik bir quş; 2) adı olub özü olmayan şey
ə. «nəqz» c. sökülmüş binanın qalıqları; söküntü
ə. yaxın zamanda, tezliklə
ə. barmaq ucu
ə. əsli f. «nümunə» t. nümunə, örnək
ə. «nəsəb» c. nəsəblər
ə. «nəsl» c. nəsillər
ə. 1) köməkçi; 2) arxa, tərəfdar; 3) islam dininin meydana gəlməsində və yayılmasında Məhəmməd peyğəmbərə kömək edən mədinəlilər; 4) m
ə. «nəsc» c. toxumalar
ə. inadcıl, tərs
ƏNVA’ ə. «növ» c. 1) növlər; 2) t. növbənöv, müxtəlif
ə. «nur» c. nurlar, işıqlar
ə. və f. nur saçan, nur salan
ə. ən işıqlı; daha işıqlı, çox nurlu
ə. güclə, zorla
ə. «nab» c. 1) köpək dişləri; 2) yırtıcı heyvanların dörd cərgə uzun sivri diş(lər)i
ə. «nəzər» c. nəzərlər, baxışlar
f. «əgər»in qısaldılmış forması əgər, əgər ki (əsasən şeirdə işlədilir)
Ə’RAB ə. «ərəb» c. ərəblər; t. çöldə yaşayan ərəb qəbilələrindən olan; çöllü, bədəvi
Ə’RABİ ə. çöllü ərəb, bədəvi ərəb
ə. «ircaf» c. yalan xəbərlər; şayiələr
Ə’RAF ə. 1) hündür yer, yüksək ərazi; 2) cənnətlə cəhənnəm arasındakı yer
ə. «ərikə» c. taxtlar
ə. «ərizə» c. ərizələr
ə. «ərmələ» c. dul qadınlar
Ə’RAZ ə. «ərəz» c. sonradan əmələ gələn hallar, keyfiyyətlər
ə. «ərz» c. 1) yerlər; 2) t. sahə
ə. «ərzəl» c. rəzillər, alçaqlar
ə. xalis ərəb, əsil ərəb
ə. «rəbb» c. 1) t. yiyə, sahib; 2) t. mülkədar. Ərbabi-daniş alim(lər); ərbabi-hunər hünərli(lər); ərbabi-qələm savadlı(lar); ərbabi-süxən söz ustalar
ƏRBƏ’ ə. bax ərbəə
ƏRBƏA’ ə. bax yövmül’ərbəa’
ə. dava, qalmaqal, gurultu-partıltı
ə. və f. davakar, qalmaqalçı, qovğaçı, dalaşqan