ə. yaylıq, kiçik dəsmal
ə. işlənməsi məqbul və yaxşı olan
MƏ’NƏN ə. 1) məna etibarilə, mənaca; 2) dolayısı ilə, açıqaçığına olmayaraq
ə. 1) gəlinlə bəyin ilk dəfə görüşdükləri otaq, zifaf otağı; 2) zahir olan yer, zühur edən yer, aşkar olan yer
MƏ’NƏVİ ə. 1) məna cəhətdən, mənaya görə; 2) mücərrəd; 3) əqli, fikri, zehni; 4) ruhi; 5) əxlaqi; 6) dəruni, daxili
ə. 1) sürgün yeri; 2) bax mənfi (1-ci mənada)
ə. gəlir, qazanc, xeyir
ə. və f. mənfəət götürən, gəlir əldə edən, xeyir alan
ə. və f. mənfəət axtaran, möhtəkir
ə. və f. mənfəət götürən, qazanc əldə edən, faydalanan
ə. və f. öz mənfəətini güdən, qazanc dalınca qaçan // tamahkar, acgöz
ə. bax mənfəz
ə. 1) dəlik, deşik // ağız; 2) kanal; 3) dar dərə
ə. 1) sürgün edilmiş, sürgündə olan; 2) inkar; 3) riyaziyyatda: müsbətin əksini bildirən işarə
ə. sürgün olunaraq; sürgündə olaraq
ə. mənfilik, müsbət olmama
ə. nifrətlənmiş, nifrətə layiq; iyrənc
ə. nifrətlilik, iyrənclik
ə. bax mənhiyyə
ə. «mənhi(yyə)» c. şəriətcə qadağan olunmuş şeylər
ə. qadağan edilmiş (iş və s. haqqında)
ə. qarət edilmiş
ə. 1) kəsilmiş (heyvan haqqında); 2) öldürülmüş (iti silahla)
ə. uğursuz, nəhs
MƏNİ1 f. lovğalıq, mənəm-mənəmlik, eqoizm. MƏNİ2 ə. bax məny. MƏ’Nİ ə. 1) məzmun; 2) mövzu, məsələ; 3) səbəb; 4) mahnı, təranə
MƏ’NİDAR ə. və f. mənası olan, mənalı
ə. yüksək, uca, ali
MƏN’İM ə. nemət vermə
f. xasiyyət, təbiət
ə. 1) bədbəxt, zəlil, talesiz; 2) nüfuzunu itirmiş, gözdən düşmüş
ə. bədbəxtlik, zəlillik, talesizlik
ə. nikahlı, qanuni (ər)
ə. nikahlı, qanuni (arvad)
ə. tərsinə dönmüş, başıaşağı olmuş, əksinə çevrilmiş
MƏNQƏBƏ(T) ə. 1) ləyaqət; 2) tərifəlayiq sifət, təriflənməli xidmət, fəaliyyət; 3) mədh(iyyə)
ə. kabab bişirmək üçün xüsusi ocaqlıq; manqal
ə. 1) daşınmış, köçürülmüş; 2) ağızdan-ağıza söylənib yayılmış (söz, xəbər); 3) danışılmış, nəql edilmiş
ə. «mənqul» c. t. bilənə və danışana əsaslanan məlumat
ə. naxışlanmış, müxtəlif boyalarla rənglənmiş; nəqş edilmiş, çəkilmiş
ə. nöqtəsi olan, nöqtəli
MƏNN1 ə. 1) yaxşılıq etmə; 2) yaxşılığı başa qaxma; minnət. MƏNN2 ə. batman (3 kq-dan 12 kq-a qədər ağırlıq ölçüsü)
MƏNNA’ ə. mane olan
ə. mərhəmətli, səxavətli, şəfqətli (kişi)
ə. mərhəmətli, səxavətli, şəfqətli (qadın)
ə. 1) yüksək vəzifə, böyük məqam; 2) bir çayın dənizə və ya başqa çaya töküldüyü yer; çayağzı
ə. və f. vəzifəli, vəzifəsi olan
ə. və f. vəzifəli olma, vəzifəlilik
ə. və f. mənsəb verən; vəzifəpərəst
ə. və f. vəzifəni sevmə; vəzifəpərəstlik