RO(V) f. gedən, yeriyən
RÖ’B ə. qorxu, dəhşət
ə. «rahib» c. rahiblər
ə. rahiblik
ə. 1) parlaqlıq, gözəllik; 2) müştərisi çox olan; rəvac; 3) gül açma; çiçəklənmə. Rövnəqi-bəzm məclisin təmtərağı
ə. və f. gözəllik artıran; gözəlləşdirən
f. 1) açıq, aydın; 2) işıqlı
RÖVŞƏNA(Yİ) f. bax rövşəni (1-ci mənada)
f. ürəyiaçıq, xeyirxah
f. və ə. açıqfikirli; tərəqqipərvər
f. 1) aydınlıq, işıqlılıq; 2) rövşəniyyə təriqətinə mənsub olan
RÖVŞƏNRƏ’Y f. və ə. aydın düşünən; uzaqgörən
f. 1) daha işıqlı, lap işıqlı; 2) daha aydın, lap aydın
RÖVZƏ1 ə. şiə imamlarının ölümünə həsr olunmuş şeir; mərsiyə. RÖVZƏ2 ə. 1) axar suyu və çəmənliyi olan bağ; bağça; 2) m
ə. və f. rövzə oxuyan
RÖVZƏN(Ə) f. 1) baca; 2) dəlik, deşik; 3) pəncərə
RÖ’YA ə. 1) yuxuda görülən şey; vaqiə; 2) yuxugörmə; 3) yuxu yatma
RÖ’YƏT ə. 1) görmə, görüş; 2) göz qoyma; nəzarət; 3) bir işə baxma, bir məsələni müzakirə edib həll etmə
f. bax ruy1
f. 1) tülkü; 2) m. qorxaq; 3) m. ikiüzlü
f. bax rübənd
f. üz-üzə, üzbəüz
f. üzü bağlı
RUD1 f. bax rudxanə. RUD2 f. simli Şərq musiqi aləti
f. çay kənarında sərhəd qarovulçusu, çay qarovulçusu
f. axar su; çay
f. üz çevirən, üz döndərən
f. yağ
f. 1) yağlı; 2) yağa aid olan
ə. 1) can; 2) hərəkət, fəaliyyət; 3) təsir; 4) bitki və b. maddələrdən alınan spirt; cövhər. Ruhi-rəvan «rəvan ruh» m
RUHANİ1 ə. 1) ruha aid olan, canla əlaqədar olan; 2) maddi olmayan; mənəvi. RUHANİ2 ə. 1) elmlə, mənəviyyatla əlaqədar olan; 2) din xadimi
RUHANİYYƏ(T) ə. ruhanilik
ə. və f. ruh verən; ruhlandıran, canlandıran
ə. və f. bax ruhfəza
ə. ruhca, mənəvi cəhətdən
ə. və f. ruh artıran; ruhlandıran
RUHİ(YYƏ) ə. ruha mənsub olan
ə. və f. ruhu oxşayan; nəşəli
ə. və f. ruh oxşayan, sevinc gətirən
f. insan ruhu
RUHÜL’ƏMİN ə. bax ruhülqüds (2-ci mənada)
ə. «müqəddəs ruh» 1) İsa peyğəmbərin adlarından biri; 2) mələk Cəbrayılın adlarından biri
ə. «Allahın ruhu» İsa peyğəmbərin adlarından biri
f. üz sürtmə
f. üz sürtməklə əlaqədar olan