KÖKƏLTMƏK

f. Yaxşı yemləmək, bəsləmək, qulluq etməklə kök hala gətirmək; kökəlməyə səbəb olmaq. Toyuqları kökəltmək. Uşağı kökəltmək. Yağlı süd uşağı kökəldər.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÖKƏLTMƏK bəsləmək
KÖKƏLTMƏ
KÖKKƏSƏN

Digər lüğətlərdə