Kökə, kömbə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
köməc (bot.)
сущ. куьнуь (чӀижерин); köməc balı куьнуьдин вирт, михьи тавур (мум кумай) вирт.
сущ. рах. буй авачир, ччилиз гьай жедай (къаткай) хъач (векь).
El arasında пчелиные соты anlamını verən köməc (qaqauz dilində qomeç kimi işlədilir) sözü var. Gömmək (basdırmaq, quylamaq) feili ilə qohumdur, arı şa
сущ. улей; köməc balı неочищенный мёд
is. Arı pətəyi. □ Köməc balı – təmizlənməmiş bal
is. dan. Boy atmayıb torpağın üzünə yayılan bitki