köməc (bot.)
сущ. куьнуь (чӀижерин); köməc balı куьнуьдин вирт, михьи тавур (мум кумай) вирт.
сущ. рах. буй авачир, ччилиз гьай жедай (къаткай) хъач (векь).
Kökə, kömbə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
El arasında пчелиные соты anlamını verən köməc (qaqauz dilində qomeç kimi işlədilir) sözü var. Gömmək (basdırmaq, quylamaq) feili ilə qohumdur, arı şa
сущ. улей; köməc balı неочищенный мёд
is. dan. Boy atmayıb torpağın üzünə yayılan bitki