KƏSKİNLƏŞMƏK

f.
1. İtilənmək.
2. məc. Daha da şiddətlənmək, artmaq, güclənmək.
Şaxta bir az da kəskinləşmişdi. M.İbrahimov.

3. məc. Daha da kəskin olmaq, gərgin olmaq; gərginləşmək. Münasibətləri kəskinləşdi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KƏSKİNLƏŞMƏK ciddiləşmək — gərginləşmək
  • KƏSKİNLƏŞMƏK sivriləşmək — itiləşmək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • KƏSKİNLƏŞMƏK KƏSKİNLƏŞMƏK – ZƏİFLƏŞMƏK Nigarançılığın göyərtisi getdikcə kəskinləşirdi (S.Sərxanlı); Qızdırma ürəyi çox zəiflədir (M
KƏSKİNLƏŞMƏ
KƏSKİNLİK

Digər lüğətlərdə