MUŞTULUQÇU

is. Xeyir xəbər, muştuluq xəbəri gətirən adam; müjdəçi.
Ay ötüb, il dolandı, bir gün evə muştuluqçu gəldi. S.Rəhimov.
İydələr gül açanda Şahbikə bir oğlan doğdu, Qafar kişiyə muştuluqçu getdi. M.Arif.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MUŞTULUQÇU MUŞTULUQÇU Çalınan sözsüz nəğməni elə bil ilk bahar muştuluqçu novruzgülü bəstələmişdi (Ə.Kərim); MÜJDƏÇİ Çapar səadət müjdəçisi kimi qoşurdu (Çəmənzə
MUŞTULUQ
MUŞTULUQLAMA

Digər lüğətlərdə

бык коло́сик мо́лнийный общеполити́ческий па́стырский переша́ривать реорганизо́вываться севр эквивале́нтно долгостро́й злопыха́тельский ки́чка окуля́р отрули́ть сажёнки шашлы́чная бабогури драдедам забелка шкевничать deer-dog normality small beer ненаблюдательный отлить