Ey Füzuli, mən məlamət gövhərinin gənciyəm; Əjdəhadır kim, yatıb çevrəmdə zənciri-cünun.
□ Məlamət etmək (eləmək, qılmaq) – məzəmmət etmək, danlamaq, töhmətləndirmək.
[Mirzə Rəhim ağa:] Neçə dəfə də çağırıb, məzəmmət, məlamət eləmişəm.
[ər.] сущ. ахмур, талба, меземмет, тегьне, туьнбуьгь, туьгьмет; məlamət etmək (eləmək, qılmaq) туьнбуьгь авун, меземмет авун, ахмурун
Tam oxu »сущ. разг. упрёк, укоризна; осуждение, порицание; mələmət etmək (eləmək, qılmaq) укорять, порицатъ, осуждать
Tam oxu »