OVUQ

is.
1. Ovulmuş, oyulmuş yer; koğuş. Dələ ovuqda gizləndi. Divardakı ovuq.
– Axdı göz yaşı tək soyuq damlalar; Sehirli daşların ovuqlarından. M.Dilbazi.

2. Ovuntu. Yoldaşı cibindən bir az qənd ovuğu çıxardıb deyir. “M.N.lətif.”

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • OVUQ yarıq — deşik
OVUCU
OVUQLU

Digər lüğətlərdə