PƏRÇİMLƏNMƏK

məch.
1. Pərçimlə bağlanmaq, bərkidilmək.
2. Özünə yer eləmək, girmək.
Kitab da vardır ki, hər sətri mismar; Zorla pərçimlənir beynə, ağıla. S.Vurğun.

3. İlişib qalmaq, çıxmamaq, ilişmək. Balta quyuda pərçimləndi.
4. Vurulmaq, sancılmaq, girmək, batmaq. Xəncər ürəyinə pərçimləndi.
PƏRÇİMLƏNMƏ
PƏRDƏ

Digər lüğətlərdə

в осо́бенности взвар да́йвинг конститу́ция напа́хивание ноне́т обрека́ть пургато́рий сволок хотя́ бы да́же ве́рой-правдой зоогео́граф изда́лбливаться камло́т клепа́льный пролега́ть печь цыркать anoesis evoke fold-yard rotating voluble закрашивать осатанеть