PARDAQLAYICI
1. sif. Pardaqlama işi görən; pardaqlayan, cilalayıcı. Pardaqlayıcı dəzgah.
2. bax pardaqçı.
1. прил. цӀалцӀамардай, цӀарцӀар (нур) гуз тадай (мес. станок); 2. кил. pardaqçı.
Tam oxu »Təqlidi sözdən (parıltı) əmələ gəlib. Əsli par-la-q-la-yıcı kimi olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »