(Meğri, Şərur, Zəngilan)
peyvənd, calaqlanmış. – Bırda peyvas ərix’ləri verillər zavoda (Meğri); – Əriy ağacını alçıya peyvas eləməy olar (Şərur)
◊ Peyvas vırmax (Şərur, Zəngilan) – peyvənd eləmək. – Bu tut peyvasdı, özüm peyvas vırmışam; – Həyətimizdə çoxlu peyvas vırmışam (Zəngilan)