QÖNÇƏDƏHƏN

sif.is. [ fars. ] klas. Ağzı qönçə kimi kiçik və gözəl.
Bir təbəssüm qıl xuda üçün, güli-qönçədəhan. Kişvəri.
Ey qönçə-dəhanü sərvqamət; Gül, oyna, zəmani et fərağət! Füzuli.
Soruşdum qızlardan, Allahı sevən; Neçin mükəddərdi o qönçədəhən? Q.Zakir.
[Şeyx Sənan:] …Söylə, ey nazənin qönçədəhən! Söylə, ruhum, nə tez unutdun sən. H.Cavid.
Könlümü qan eyləyən varmı bu aləmdə məgər; Bir sənin tək üzü-gül, qönçədəhəndən qeyri? Ə.Vahid.

QÖNÇƏDƏHAN
QÖNÇƏDODAQ