QƏNAƏTKAR

sif. [ ər. qənaət və fars. …kar] Hər şeyi qənaətlə, sərfəli işlədən, hər şeyə qənaət edən, qənaətlə dolanan; qənaətcil. Qənaətkar adam.
[Gülbala] öz sənətini sevən, son dərəcədə qənaətkar, ağırtəbiətli bir kəndli idi. A.Şaiq.
Zeynal indi öz evinə qayıtmaq, ailəsinin şəfqətli qanadları altına sığınıb qənaətkar bir zəhmətkeş həyatı yaşamaq istəyirdi. S.Hüseyn.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QƏNAƏTKAR QƏNAƏTKAR – İSRAFÇI Öz sənətini sevən, son dərəcə qənaətkar, ağırtəbiətli bir kəndli var (A.Şaiq); Əlbəttə, bilirsiniz ki, adətən israfçılar çox vaxt
QƏNAƏTÇİLİK
QƏNAƏTKARANƏ

Digər lüğətlərdə