QANACAQLI

sif. Qanacağı olan, mərifətli, şüurlu, düşüncəli, anlaqlı; ədəbli, nəzakətli. Qanacaqlı adam. Qanacaqlı uşaq.
– Bir də, dedim, Mirzə Qulam qanacaqlı adama oxşayır. Mir Cəlal.
Kərim kəndin hünərli, yetkin bir gənci, mahir bir ovçusu, qanacaqlı bir xeyir-şər adamı olurdu. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QANACAQLI QANACAQLI [Haşım:] Tətil komitəsi səni qanacaqlı bir fəhlə hesab elədiyinə görə bu cür böyük bir işi də sənə tapşırıb (M
  • QANACAQLI mərifətli — düşüncəli — anlaqlı — ədəbli — nəzakətli

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QANACAQLI QANACAQLI – HƏYASIZ Mirzə Qulam qanacaqlı adama oxşayırdı (Mir Cəlal); Bu həyasız oğlunu gətir qulluğuna! (A
QANACAQ
QANACAQLILIQ

Digər lüğətlərdə

биостимуля́ция вече́рний досягну́ть критика́нство лесовосстановле́ние ножето́чка отслои́ть устра́иваться заарка́нивать моше́ннически перешиби́ть терце́т alit filmy full-eyed grope huff pansy Peace Corpsman peter-biter returnable wherever муфтий подскребать секуляризация