QARINLI

sif.
1. Qarnı böyük, yekəqarın, şişman. Qarınlı adam. Qarınlı at.
– Ağayar ucaboylu, sifətcə çox yapışıqlı, yaşı təzəcə qırxı ötmüş qarınlı bir kişi idi. Ə.Əbülhəsən.

2. dan. Çoxyeyən, qarın düşkünü. Qarınlı uşaq. O, yaman qarınlı adamdır.
3. məc. Alçaq və enli; böyürləri qabarıq, şişman şey haqqında. Qarınlı şüşə. Qarınlı samovar.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QARINLI qarınlı bax 1. qarınqulu; 2. yekəqarın 1
  • QARINLI yekəqarın — şişman
QARINQULULUQ
QARIŞ

Digər lüğətlərdə

белобры́сенький глупёхонький изда́тель непротивле́нческий новообразова́ние новосёлок папирологи́ческий широкоза́дый альманди́н выпрями́тель желтоко́жий лими́тчица начи́танность оскрести́ прицы́кивать социа́л-патриоти́ческий карастить cosmicise Gifford Gregory's powder hearer outside half salt-mine Selenite внеплановый