QEYRƏTSİZ

sif. Qeyrəti, namusu, heysiyyəti olmayan.
Dərdlərimiz daha da; Ürəkdə köz-köz olur; Bu haqdır, ağladıqca; Kişi qeyrətsiz olur. B.Vahabzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QEYRƏTSİZ QEYRƏTSİZ [Naşad:] ..Zeynal namussuz, qeyrətsiz bir kişi deyildir (S.Hüseyn); BİQEYRƏT Hacı Qənbər: Sən məni lap biqeyrət elədin, sürün! (N
  • QEYRƏTSİZ namussuz — arsız — heysiyyətsiz

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QEYRƏTSİZ QEYRƏTSİZ – ŞƏRƏFLİ Qeyrətsizə haram olsun bu torpağın çörəyi (S.Rüstəm); Şərəfli bir ömrün sonuna bir bax! (S
QEYRƏTPƏRƏST
QEYRƏTSİZLİK

Digər lüğətlərdə

воспламени́ться вы́лазка евангели́сты иссуша́ть ойкуме́на пала́ты по прямо́й понави́снуть прегра́да руче́йный тропи́чески эпидерма́льный вплыть дальнобо́йность зано́шенный ни сучка́, ни задоринки буровить compages darning-needle footle гладильный зачесать накладная скудоумие ухудшение