QOLTUQÇU

is. köhn. Qoltuğunda parça və başqa şeylər gəzdirib satan adam; xırdavatçı.
Qoltuqçu malları açıb tökdü, gözəl firəng və İstanbul qumaşları şairi heyran qoydu. Çəmənzəminli.
[Ələmdar] qoltuqçunun çiynindəki paltonu götürüb geydi. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QOLTUQÇU qoltuqçu bax Xırdavatçı
QOLTUQALTI
QOLTUQÇULUQ

Digər lüğətlərdə