1. İçində qor olan, qoru olan. Qorlu küldə bişmiş kartof. Qorlu kösöv.
2. məc. Sağalmamış, ağrıdıcı, göynəyən.
Bu sözdən elə bil Həsənin qorlu yarasının üstünə köz basdırıldı.
QORLU
sif.
1. İçində qor olan, qoru olan. Qorlu küldə bişmiş kartof. Qorlu kösöv.
2. məc. Sağalmamış, ağrıdıcı, göynəyən.
1. İçində qor olan, qoru olan. Qorlu küldə bişmiş kartof. Qorlu kösöv.
2. məc. Sağalmamış, ağrıdıcı, göynəyən.