QURCALANMAQ

f. dan. Qurdalanmaq, yerindəcə tərpənmək, o yan-bu yana çevrilmək (çox vaxt “yerində” sözü ilə).
Mürsəl kişi utancaq gözlərini Məryəmə zilləyib yerində qurcalandı. M.Hüseyn.
Nəbi ailəsinə sabah haradan çörək tapacağını düşünür, yerində qurcalanırdı. Ə.Abasov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QURCALANMAQ qurdalanmaq — tərpənmək
QURCALANMA
QURCANMA

Digər lüğətlərdə