QURULAMAQ

f. Yaş və islaq bir şeyi dəsmal və s. ilə silib quru hala gətirmək, yaşlığını rəf etmək; qurutmaq. Bədənini qurulamaq. Başını qurulamaq.
– Zöhrə suya çəkməkdə olduğu paltarı sərib qurtardı, əlini quruladı. Ə.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QURULAMAQ dəsmallamaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QURULAMAQ QURULAMAQ – İSLATMAQ Zöhrə suya çəkməkdə olduğu paltarı sərib qurtardı, əlini quruladı (Ə.Vəliyev); Gözlərindən tökülən isti yaşlar isə açıq sinəsini
QURULAMA
QURULANMA

Digər lüğətlərdə