QÜLĞÜLƏ

is. [ fars. ] klas. Gurultu, çaxnaşma, səs-küy, mərəkə.
Afaqə düşdü qülğülə hüsnündən, ey qəmər! Nəsimi.

□ Qülğülə salmaq – səs salmaq.
Ənva və əqsam quşlar ağacların bir budağından o biri budağına qalxıb, qonub, mövzun nəğəmat ilə dərəyə qülğülə salırlar. M.F.Axundzadə.

QÜDSİYYƏT
QÜLLƏ

Digər lüğətlərdə

идеалисти́чность наверну́ть поры́вчивость пролома́ть аннуля́ция коллежский регистра́тор разъедини́ться руднико́вый есмы кабестан юс -ane Aceldama aluminium cobra dryasdust inerrable low-tension student teaching televisional биохимик непарнокопытные односельчанин радиоастроном семена