1. Qırışlar əmələ gəlmək, qırış-qırış olmaq, büzüşmək, büzük-büzük olmaq, yığışmaq, qırış halına düşmək. Üzü qırışmaq.
– Onun alnı qırışmışdı, qaşları az qala gözlərini bürümüşdü.
2. Yığılmaq, qırışıb gödəlmək.
QIRIŞMAQ
f.
1. Qırışlar əmələ gəlmək, qırış-qırış olmaq, büzüşmək, büzük-büzük olmaq, yığışmaq, qırış halına düşmək. Üzü qırışmaq.
2. Yığılmaq, qırışıb gödəlmək.
1. Qırışlar əmələ gəlmək, qırış-qırış olmaq, büzüşmək, büzük-büzük olmaq, yığışmaq, qırış halına düşmək. Üzü qırışmaq.
2. Yığılmaq, qırışıb gödəlmək.