TÜHAF

sif. [ ər. ]
1. Qəribə, görünməmiş, anlaşılmaz. Tühaf hərəkət. Tühaf iş.
[Rüstəm bəy] bir-iki addım getməmiş tühaf bir mənzərəyə təsadüf etdi. Çəmənzəminli.

2. Gülünc, güldürücü, məzhəkəli, əyləncəli. Tühaf iş. Tühaf söhbətlər.
TÜĞYAN
TÜK

Digər lüğətlərdə