TAPDAQ

is. Üstündə çox gəzməkdən, tapdalanmaqdan bərkimiş yer. Tapdaq yer.
◊ Tapdaq olmaq məc. – ayaqları altında qalmaq, tapdalanmaq, işğal olunmaq, tutulmaq.
Yurdum-yuvam yadlara tapdaq olmasın deyə; Dizə qədər su dolmuş palçıq səngərdə yatdım… S.Rüstəm.
Bilsin yaxın, uzaq, bəd ayaqda da; Bu vətən baş əyib tapdaq olmadı. H.Hüseynzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • TAPDAQ şallaq — qamçı

Etimologiya

  • TAPDAQ Kərəntinin, bıçağın ağzını tapdayıb itiləmək üçün yerə çalınan xüsusi də­mirdir. Daraq qəlibi üzrə tapdamaq feili zəminində yaranıb
TAPANLAMAQ
TAPDALAMA

Digər lüğətlərdə