TOPÇƏK

is. Qurumuş torpaq parçası; kəsək.
□ Topçək vurmaq – kəsəkləri bellə vurub əzmək, belləmək, təpmək.
[Güldanə] dayanıb fikirləşirdi… Topçək vurub Gülşən kimi və başqa qızlar təkin qan-tərə batsınmı? Ə.Vəliyev.

TOPBIĞLI
TOPÇİÇƏK

Digər lüğətlərdə