TOPÇƏK is. Qurumuş torpaq parçası; kəsək. □ Topçək vurmaq – kəsəkləri bellə vurub əzmək, belləmək, təpmək. [Güldanə] dayanıb fikirləşirdi… Topçək vurub Gülşən kimi və başqa qızlar təkin qan-tərə batsınmı? Ə.Vəliyev.